سوئینگ تریدینگ (Swing Trading) یا معاملات نوسانی چیست؟

سوئینگ تریدینگ یا معاملات نوسانی سبکی از معاملات است که تریدر تلاش می‌کند سودهای کوتاه‌مدت تا میان‌مدت را در بازه‌ای از چند روز تا چند هفته به دست آورد. معامله‌گران سوئینگ در درجه اول از تحلیل تکنیکال برای جستجوی فرصت‌های معاملاتی استفاده می‌کنند. علاوه بر تحلیل تکنیکال، آنها ممکن است از تحلیل بنیادی نیز استفاده کنند. سوئینگ تریدینگ در بازار فارکس بسیار محبوب است. در این مقاله از چشم بورس این استراتژی را بررسی می‌کنیم.

مقاله‌ی پیشنهادی: تحلیل تکنیکال چیست؟

استراتژی سوئینگ تریدینگ در بازار فارکس چیست؟

به طور معمول، سوئینگ تریدینگ به معنای نگهداری موقعیت معاملاتی برای بیش از یک روز معاملاتی است. نگهداری موقعیت بین چند روز تا چند هفته خواهد بود. این یک بازه‌ی زمانی تقریبی است، ممکن است معامله نوسانی در یک روز بسته شود و یا بیش از چند هفته نیز طول بکشد. البته معامله نوسانی در یک روز معاملاتی نادر است مگر اینکه نوسانات شدیدی در بازار اتفاق بیفتد. در مجموع بازه‌ی زمانی مورد انتظار در شرایط طبیعی چند هفته بیشتر نیست.

هدف از معاملات سوئینگ در فارکس، نوسان گرفتن از بخشی از یک حرکت بزرگتر است. برخی معامله‌گران سوئینگ تریدینگ در چارت‌های بی‌ثبات و نوسانی انجام می‌دهند و برخی دیگر در چارت‌های با حرکت آرام‌تر. در هر صورت سوئینگ تریدینگ در فارکس فرایندی است برای شناسایی مکان‌هایی که احتمالا قیمت یک گام حرکت خواهد کرد. سپس بدون توجه به ادامه‌ی روند سود سیو می‌شود. سوئینگ تریدرهای فارکس پس از آن به دنبال موقعیت‌های معاملاتی دیگر می‎‌روند.

مزایا و معایب سوئینگ تریدینگ

معامله‌گران سوئینگ معاملات را بر اساس ریسک به ریوارد ارزیابی می‌کنند. به عبارت دیگر با تحلیل یک دارایی، نقاط ورود، حد ضرر و حد سود را مشخص می‌کنند. مثلا اگر یک معامله به طور بالقوه 3 دلار سود و 1 دلار ضرر داشته باشد، نسبت ریسک به ریوارد مطلوبی دارد. در حالی که اگر حد سود 0.75 دلار و حد ضرر 1 دلار باشد، ریسک به ریوارد کاملا نامطلوب است.

چون سوئینگ تریدینگ اساسا کوتاه مدت است، عمدتا از تحلیل تکنیکال استفاده می‌کنیم. هر چند از تحلیل بنیادی نیز می‌توان برای تایید معاملات می‌توان استفاده کرد. مثلا اگر چارت یک سهم صعودی باشد می‌توانیم برای تایید ارزشمندیِ دارایی، نیم نگاهی به تحلیل بنیادی نیز داشته باشیم. بدین صورت ریسک معاملات کمتر خواهد شد.

معامله‌گران نوسانی در بازار فارکس اغلب با تایم فریم روزانه کار می‌کنند. با این حال برای نقطه‌ی ورود بهینه ممکن است نگاهی نیز به تایم فریم‌های کوتاه‌تر بیاندازند و اصطلاحا در آنجا دنبال تریگر مناسب برای ورود باشند.

معاملات روزانه و سوئینگ چه تفاوتی دارند؟

مهمترین تفاوت معاملات روزانه (Day Trading) و معاملات سوئینگ، زمان نگهداری موقعیت‌های معاملاتی است. تریدرهای سوئینگ موقعیت‎‌ها را حداقل یک شب نگهداری می‌کنند. در حالی که معامله‌گران روزانه موقعیت خود را قبل از بسته شدن بازار می‌بندند. معمولا معاملات روزانه محدود به یک روز هستند و معاملات نوسانی چند روز تا چند هفته به طول می‌انجامند.

همانطور که گفتیم سوئینگ تردینگ با ریسک غیرقابل پیش‌بینی در زمان بسته شدن بازار روبرو است. ممکن است در روز بعدی قیمت با یک شکاف (Gap) باز شود. با در نظر گرفتن این ریسک، اندازه موقعیت‌های معاملاتی در معاملات سوئینگ کوچکتر است. در حالی که در معاملات روزانه اندازه‌ی موقعیت ممکن است تا 25% کل سرمایه باشد.

روش‌های سوئینگ تریدینگ

تریدرهای سوئینگ در بازار فارکس و ارز دیجیتال، معمولا به دنبال الگوهای چند روزه هستند. تقاطع میانگین‌های متحرک، الگوهای فنجان و دسته، سر و شانه، پرچم و مثلت برخی از الگوهای رایج در سوئینگ تریدینگ هستند. ممکن است از الگوهای شمعی برگشتی در ترکیب با اندیکاتورها نیز استفاده کنند. ابزارها مشابه هستند؛ الگوهای قیمتی، الگوهای شمعی و اندیکاتورها اما استراتژی یکسانی وجود ندارد. هر معامله‌گر سوئینگ در نهایت باید استراتژی خود را طراحی کند.

بیشتر بخوانید: الگوهای قیمتی در تحلیل تکنیکال

به دنبال توسعه‌ی استراتژی خود باشید تا بتوانید حرکات قیمت را به خوبی پیش‌بینی کنید. این کار ساده نیست؛ استراتژی‌ها همیشه جواب نمی‌دهند. در بازاری مانند فارکس مساله‌ی اساسی پیدا کردن یک استراتژی است که در آن تعداد معاملات موفق بیشتر از ناموفق باشد. همچنین به دنبال استراتژی با ریسک به ریوارد بهینه باشید. در این صورت تعداد معاملات کمتر و سودآوری بیشتر خواهد بود.

مثالی از سوئینگ تریدینگ در بازار فارکس

در نمودار یورو دلار در بازار فارکس، یک حرکت قیمتی قوی صعودی وجود دارد. سپس یک الگوی فنجان و دسته تشکیل می‌شود. فنجان و دسته یک الگوی ادامه‌دهنده است. در این مثال موارد زیر مشاهده می‌شود:

• با شکسته شدن دسته به سمت بالا، وارد معامله می‌شویم.
• حد ضرر را زیر دسته قرار می‌دهیم.
• در الگوهای فنجان قیمت به اندازه عمق فنجان رشد خواهد کرد. حد سود را به این صورت مشخص می‌کنیم.

به غیر از دو روش بالا معامله می‌تواند از روش‌های دیگر نیز برای تعیین نقطه‌ی خروج استفاده کند، مثلا صبر کند تا روند صعودی متوقف شود. در این صورت نسبت ریسک به ریوارد بهینه‌تر می‌شود. از میانگین‌های متحرک و یا اندیکاتورهایی مانند RSI نیز می‌توان برای تعیین حد سود استفاده کرد.

سوالات متداول